پایگاه اطلاع رسانی پایگاه اطلاع رسانی نوش آنلاین: از سال‌های گذشته جلسات متعددی توسط انجمن قهوه صورت گرفته است که با یک سرچ ساده در اینترنت می توانیم آرشیو بزرگی از این جلسات را ببینیم. در این جلسات حدود ۱۵۰ نفر از اهالی قهوه حضور داشته اند و به بحث های مختلفی مشغول بوده اند. منظور از اهالی قهوه یعنی همه کسانی که در حوزه قهوه مشغول به کار هستند از تولید کننده تا وارد کننده. یعنی می توانیم بگویم تاثیرگذاران حوزه قهوه در این جلسات حضور داشته اند. نتیجه این جلسات این بود که این افراد تصمیم گرفتند که یک هیئت موسسه تشکیل بدهند که شامل ۱۴ نفر باشد. بعد از تصمیم گیری‌های اولیه برای این هیئت موسسه یک اسم انتخاب شد به نام انجمن صنعت قهوه ایران.
پیگیری ها در حال انجا بود اما …
در اتاق‌های بازرگانی اقدامات لازم درحال انجام بود اما عده‌ای از تولید کنندگان راضی به نظر نمی‌رسیدند. اما دلیل اعتراضات چه بود؟ برخی از تولیدکنندگان این صنعت نمی‌خواستند که وارد کننده در این مجموعه حضور داشته باشد! به چه علت؟ اگر بخواهیم دنبال علت این موضوع بگردیم شاید به یک جواب برسیم؛ این افراد بر رونق تولید ملی تاکیید داشتند و ادعا می‌کردند اگر وارد کنندگان حضور داشته باشند احتمال دارد تا به نفع واردات اتفاقات را پیگیری کنند و این موضوع خوبی نخواهد بود.
برگزاری جلسات مخفیانه
اما به ظاهر موضوع از آنچه به نظر می‌رسد پیچیده‌تر است چرا که برخی افراد جلساتی را به دور از چشم باقی اعضا برگزار کردند و بعد از اینکه مشخص شد جلساتی برگزار می‌شده این عده اعلام کردند که ما می‌خواهیم اعضای هیئت موسس صرفا تولید کنندگان باشند. در بین این جلسات، صدای قدم‌های یک وکیل جدید به گوش رسید! این وکیل مسئول انجام کار های اداری مربوط به این انجمن بود.
معرفی عجیب! سمت هایی که وجود نداشت
قبل از برگزاری نمایشگاه امسال قهوه، دو نفر به دفتر مدیر نمایشگاه بین المللی مراجعه کرده و خود را به عنوان ریاست و دبیر انجمن قهوه معرفی کردند و درخواست جلوگیری از برگزاری نمایشگاه قهوه را ابلاغ کردند. آنها مدعی بودند که این نمایشگاه خارج از انجمن در حال تشکیل است و باید زیر نظر انجمن باشد. تا اینجای کار همه چیز عادی و معقول در حال انجام بود اما این دو نفر مدارک رسمی را برای ارائه به مدیر نمایشگاه بین المللی نداشتند و در واکنش به این موضوع اعلام کردند که این انجمن تازه در حال تشکیل می‌باشد و مدرکی موجود نیست.
وکیل دست به کار می‌شود!
بعد از تمام کش و قوس ها بالاخره نمایشگاه قهوه برگزار می‌شود اما این همه ماجرا نیست! وکیلی که تولید کنندگان گرفته بودند در قراری با یکی از اعضا اعلام می‌کند که دبیر جدید انجمن قهوه می‌باشد و به طور قطع سال بعد این انجمن اجازه برگزاری نمایشگاه را نخواهند داد. او در واکنش به این سوال که چرا پیگیر این بحث شده اعلام کرد که به صورت مستقیم از مدیر نمایشگاه اجازه دارد تا به این مبحث ورود کند در حالی که پیگیری این موضوع در حیطه وظایف مدیر نمایشگاه نیست. حتی قرار بوده که این شخص به همراه وکیل به دفتر مدیر نمایشگاه مراجعه کنند که در بین راه وکیل منصرف می‌شود و ماجرا ادامه پیدا نکرد. اما چیزی که در این میان قابل تأمل است این است که مدیر نمایشگاه بین المللی موافق‌ترین فرد برای برگزاری نمایشگاه سالانه است و چرا باید پیگیر جلوگیری از این داستان باشد؟ یک جای کار لنگ می‌زند. حتی بعد از تمام شدن نمایشگاه و پیگری‌های لازم از مسئولین، آنها جواب دادند که هنوز انجمن قهوه تشکیل نشده است که دبیر داشته باشد.
فقط موافقت گرفته شده!
در بحث تأسیس انجمن قهوه شنیده شد که فقط برگه موافقت از شورای بازرگان گرفته شده است و بحث هنوز خام است چه برسد به اینکه دبیر و باقی اعضا مشخص شده باشند. دومین قدم انتشار یک آگهی جهت پیوستن اعضا به این انجمن بود.
یک آگهی عجیب!
بعد از دیدن برگه آگهی چند نکته بدجوری توی ذوق می‌زد که مهم‌ترین آن طریقه اطلاع رسانی آگهی بود. داستانی که خیلی از اعضا از آن بی خبر بودند. در نتیجه این اتفاق در سکوت رخ داد و گویا جز چند نفر که به این انجمن احساس مالکیت دارند کسی چیز خاصی نمی‌دانست. حتی یکی از تولیدکنندگان با لحن نه چندان جالب در جواب به این نوع اطلاع رسانی اعلام کرده است که خودمان می‌دانیم داریم چه کار می‌کنیم در حالی که این اتفاق شخصی نیست و مربوط به کلیه اعضا صنعت قهوه است. نکته جالب توجه بعدی زمان این آگهی می‌باشد. در این آگهی اعلام شده است که از ۲۱ آبان الی ۲۷ آبان، یعنی به مدت یک هفته بابت ثبت نام مراجعه کنند. حتی اگر روزهای کاری را در نظر بگیریم کمتر از یک هفته به اعضا جهت ثبت نام وقت داده شده است. چیزی نزدیک به روز کاری که برای افرادی که از تهران دور هستند این موضوع زمان کمی اذیت کننده تلقی شده است. مسئله بعدی که به نظر بسیار جالب می‌آید این است که در مورد اول شرایط ثبت نام ذکر شده است که داشتن کارت معتبر بازرگانی یا کارت عضویت در اتاق‌های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی کشور الزامی است. چیزی نزدیک به ۹۹ درصد شرکت‌های فعال کارت بازرگانی و عضویت در اتاق را ندارند. دلیل نداشتن این کارت را هم می‌توان تبعات مالیاتی عنوان کرد. گرفتن این کارت در بهترین حالت برخلاف زمانی که یک ماهه عنوان می‌شود، یک پروسه چندماهی را نیاز دارد! البته لازم به ذکر است که تولیدکنندگان نیازی به کارت بازرگانی نداشته و این کارت بیشتر به درد واردکنندگان می‌خورد. همین مورد نشان می‌دهد که عملا تعداد زیادی از تولیدکنندگان نمی‌توانند در این انجمن ثبت نام کنند. حتی اگر زمان گرفتن کارت اتاق هم یک ماهه بود، باز هم کسی نمی‌توانست این کارت را دریافت کند چرا که مهلت ثبت نام کوتاه است.
مشکل بعدی، وارد کنندگان دانه سبز
بعد از مشکل کارت بازرگانی موضوع بعدی که به چشم می‌خورد این است که واردکنندگان دانه سبز قهوه می‌توانند در این انجمن ثبت نام کنند در حالی که موضوع اصلی عدم حضور واردکنندگان در این انجمن بود. اگر فقط قرار بود که تولید کنندگان در این انجمن حضور داشته باشند پس به طور کلی باید دور واردکنندگان را خط کشید و یا اگر قرار است که واردکنندگان مواد اولیه حضور داشته باشند باید همگی آنها حضور داشته باشند. جدا کردن حساب این دسته از وارد کنندگان افکار را به سمتی می‌برد که شاید برخی از افرادی که قرار است در این انجمن حضور داشته باشند، کاسبان تحریم هستند.
چرا کاسبان تحریم؟
با یک پرس و جوی ساده می‌شود به این نتیجه رسید که وارد کردن دانه سبز قهوه نیازی به جی ام پی ندارد. وقتی نیازی به جی ام پی ندارد باعث می‌شود که برخی شرکت ها، تحریم را دور بزنند. به طور مثال یکی از شرکت ها، زیر مجموعه شرکت بزرگتری است که جنس‌های مختلفی را به سراسر دنیا وارد می‌کند و با این وضع تحریم بانکی نمی‌توانند همه پول‌ها را به حساب شرکت باز گردانند. این شرکت‌ها به دولت اعلام می‌کنند که ما در مقابل صادراتی که انجام دادیم، قصد داریم صادراتی را انجام بدهیم. پس پول‌های حاصل از فروش اجناس را صرف خرید دانه قهوه کرده و بدین ترتیب نه تنها پول خود را زنده می‌کنند بلکه ازهمین پول هم سود می‌کنند.
مورد بعدی،حق عضویت دور از انتظار!
بعد از دیدن حق رقم حق عضویت مشخص شد که شاید برخی از افراد نمی‌خواهند که کسی غیر از خودشان در این انجمن حضور داشته باشد چرا که در نظر گرفتن حق عضویت ۵ میلیون تومانی خیلی عجیب به نظر می‌رسد و اصلا معقول نیست و سابقه نداشته است که این مقدار حق عضویت در نظر گرفته شود. بالاترین تعرفه‌ای که بابت حق عضویت پیش از این در نظر گرفته شده بود مبلغ ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بود.
در جلسه آخر چه گذشت؟
از حدود ۱۰۰ و چند واحد فعال در صنعت قهوه، چیزی حدود ۱۱ مجموعه در آخرین جلسه شرکت کرده‌اند که برخی از آنها از شرایط ناراضی بودند. بعد از شنیدن نام افرادی که در این جلسه حضور داشتند به راحتی می‌شود گفت که بالغ بر ۹۰ درصد این اعضا از وارد کنندگان هستند. سوالی که در ذهن شکل می‌گیرد این است که بقیه کجا بودند؟ جواب جالبی که شنیدم این بود که به این افراد دسترسی نداشتیم. اگر دسترسی تا به این اندازه محدود است اصلا چرا پیگیری شده است؟ بعد از دیدن عکس این جلسه متوجه شدم که حتی یکی از این مجموعه ها بدون مجوز در این جلسه حضور داشته و یکی دیگر از مجموعه‌ها نیز چندی پیش پلمپ شده بود.
